Ja het is echt waar.. Ik zit nu in Amerika ! Ik kan het zelf nog bijna niet geloven, maar het is hier geweldig (Wel een beetje heimwee, vooral naar Katie mijn kat). Het ziet er allemaal precies zo uit zoals je altijd op tv ziet. Maar gelukkig kan je de hitte niet voelen door de tv want het is hier HEET ! Niet gewoon warm maar HEET !!! Zaterdag avond liep ik het vliegveld af en zei 'Wow it's so hot !' Maar de familie zei dat het nu eigenlijk wel mee viel en lekker is (half 11 's avonds 28 graden HUMIDITY !!) Maar voordat ik verder vertel moeten we eerst terug naar zaterdag 3 uur Nederlandse tijd.
3 uur AM ging mijn wekker zaterdag, super vroeg maar we moesten dan ook rond half 6 op Schiphol zijn. Dus 3 uur mijn bed uit zenuwachtig en moe want ik had eigenlijk niet zo veel geslapen door de zenuwen. Rond kwart over 5/half 6 waren we bij Schiphol en liepen we naar de balie om mijn bagage in the checken. Daar stonden ook alle andere mensen van STS die mee gingen in het vliegtuig. We gingen met z'n 7e naar London. Nadat ik gedag had gezegd tegen iedereen begon het avontuur echt ! Daar stond ik dan met nog 6 andere meiden en jongens die ook naar Amerika toe gingen. Toen we door de douane heen waren ging alles erg snel. We liepen gelijk door naar de gate waar het vliegtuig al klaar stond om weg te gaan. Ik was zo zenuwachtig, mijn eerste keer in een vliegtuig ! Ik had geen idee wat er allemaal gebeurde in het vliegtuig maar leuk vond ik het zeker niet ! Ik zat dan ook in een mini vliegtuig van British Airlines waar weinig ruimte in was. Gelukkig waren we al heel snel in London. Wat trouwens BEAU-TI-FUL was om boven London te vliegen (Ik zag de London eye (: !!)
Mijn plan was om niet naar de wc te gaan maar pas te gaan als we bijna bij het vliegveld waren. Dus toen we boven London vliegen dacht ik 'Laten we nu maar gaan' Maar net toen ik mijn riem af deed (Ja ik heb de hele vlucht mijn riem omgehouden dat voelde gewoon veilig..) gingen precies die lichtjes aan dat de riemen om moeten omdat de landing zou beginnen... Daar zat ik dan op het puntje van mijn stoel te wiebelen. Natuurlijk zat er ook niets mee want toen we eindelijk stil stonden duurde het extra lang voordat die tunnel naar het vliegtuig kwam en op het vliegveld ben ik gelijk rennend een wc gaan zoeken..
Op Heathrow gebeurde er niet zoveel boeiends we hebben daar mensen ontmoet die ook meegingen met STS uit Duitsland en Zwitserland en Italie en veel meer landen. We gingen met 61 mensen uit verschillende landen naar Chicago. We moesten door de douanen heen en door zo'n poortje lopen, die natuurlijk bij niemand af ging maar bij mij precies wel.... Dus daar stond ik dan met mijn armen en benen wijd terwijl ik gefouilleerd werd.... Toen ik eindelijk door mocht lopen was er niet zoveel te doen we hebben gewoon gezeten en gegeten en gewacht voor 3 uur...
Van London naar Chicago was er gelukkig niet zoveel aan de hand. Alleen dat ik bij het landen heel erg misselijk werd omdat er zoveel wind stond in Chicago waardoor er turbulentie was. In het vliegtuig zelf heb ik heel erg veel geslapen en wat airplane food op wat trouwens NIET te eten is !!! Daar zouden ze nog wel iets aan kunnen doen....
Na 8 uur en 30 minuten vliegen waren we eindelijk veilig geland in Chicago en vanaf daar It was just crazy !!! Mijn volgende vlucht van Chicago naar Houston was pas 5 uur later dus.. dacht ik genoeg tijd ! Uhm niet dus.. Eerst heb ik een uur of ander half uur in een rij gestaan om om bij mijn koffer te komen.. Daarna stond ik er helemaal alleen voor en had ik geen idee waar ik heen moest. Ik was verdwaald op een MEGA groot vliegveld in Chicago... That's NOT fun ! Dus ik: 'Sir can you help me ?' 'Please may I ask you something ?' 'Sir please can I ask you something ?' En zo ging het nog wel even door.. Gelukkig was iedereen super aardig op het vliegveld dus ik werd met alles netjes en goed geholpen. Toen ik eindelijk een uur later had ingecheckt (Het vliegveld was zo groot dat ik met de tram van de ene kant van het vliegveld naar de andere kant moest daarom duurde het zo lang en ik wist niet waar ik heen moest) kon ik mijn bagage inchecken. And of course too heavy ! Op Schiphol het gewicht was perfect en op Chicago was mijn koffer opeens te zwaar... Dus ik weet niet wat die mensen op die vliegvelden met mijn koffer hebben gedaan maar opeens was die dus te zwaar... Dus daar gingen mijn dollars... Eindelijk 4 uur later.... Ja iedereen las dat goed, 4 uur later !!! Was ik eindelijk die douanen door en moest ik de gate nog opzoeken. Gelukkig was dat heel erg makkelijk en hoefde ik niet meer zo heel lang te wachten omdat het ongeveer 4 uur duurde voordat ik eindelijk door de douanen en bij de gate was.
Veel heb ik niet mee gekregen van de vliegreis van Chicago naar Houston, ik heb bijna de hele vliegreis geslapen. 1 omdat ik moe was en 2 omdat het een klein eng rammel vliegtuig was, dus ik wilde liever niet wakker blijven.
Eindelijk na ongeveer 24 uur was ik in Houston en daar stonden D'Anna, Randy en Kimberly op me te wachten met een poster met mijn naam erop ! Nu zijn we alweer twee dagen verder.
Gisteren ben ik naar de wallmart geweest maar dat vertel ik allemaal wel in een andere post want daar heb ik ook heeeeel wat over te vertellen en anders word het wel heel erg lang.
Dit was het weer voor nu, ik zal zo snel mogelijk weer een nieuwe post plaatsen over de wallmart.
Bye, Rosemaryn !
Veel succes daar!
BeantwoordenVerwijderenX Mike